Toen ik mijn weekplanning bekeek dacht ik, dinsdagavond mooi op tijd thuis en dan kan ik beginnen aan mijn blog. Helaas, drie week geleden zaten wij net goed, toen werden een dag later alle vluchten gencancelled in verband met de sneeuw. Dat gebeurde nu gelukkig niet, maar wel ruim 2.5 uur vertraging.

Dus ben ik maar op het vliegveld in Innsbruck begonnen met de eerste opzet van de blog. Zoals ik in mijn extra blog schreef ging ik vorige week maandag voor een kort bezoekje terug naar Nederland. Eindelijk even knuffelen met mijn familie en op woensdag terug naar Collalbo.

Op zondagavond hadden wij eerst een banket; even gezellig kletsen met de andere schaatsers en leuke polaroid foto’s maken met Carlijn, Melissa en Sanneke. Hierdoor lag ik iets later dan normaal op bed, en om 06:00 zat ik alweer in de auto op weg naar het vliegveld.

Toen ik maandag thuis kwam was het eerst heerlijk “knuffeltijd” met de familie en daarna werd het haasten, haasten en nog eens haasten. Eerst moest ik naar de kapper, eten bij mijn ouders en toen door naar Peptalk van Ziggo en RTL Late Night. Gelukkig hoefde ik niet alleen en gingen mijn vader, Michelle en haar vriendje mee. Na de uitzending gingen we terug naar huis en om 02:00 lag ik in bed. Wat een lange dag was dat.

Op dinsdag snel een wasje draaien en verder even pas op de plaats. In de ochtend, want ‘s middags moest ik nog wel naar Thialf voor een krachttraining. Dinsdagavond vroeg op bed en ‘s woensdags weer terug naar Italië.

Was het een hectische trip? Ja. Was het mij dit waard? Ja, want tijd met de familie na een wedstrijd is onbetaalbaar.

De afgelopen week hebben we heerlijk getraind al was het vooral in het weekend wel echt koud. In je schaatspak met -5, neem van mij aan, dat is toch wel klappertanden. Gelukkig kun je je met het fietsen wat beter kleden op die omstandigheden. Al was dat ook best koud.

Gisterochtend hebben we nog een ijstraining gehad en daarna zijn we richting Innsbruck gegaan. Na een aardige vertraging en sneeuw op de kwam ik gisteravond thuis. Wat is dat heerlijk, thuiskomen en weten dat je nu ook echt een paar dagen thuis kunt zijn.

Vandaag, woensdag, heb ik een rustdag. Wasjes draaien, naar mijn ouders en verder zie ik het wel. Morgen pak ik de trainingen weer op, weer lekker rondjes rijden en trainen in Heerenveen. Komend weekend rijd ik geen NK Allround maar ik ga wel even kijken in Thialf. Nadat ik het EK in Collalbo had gewonnen was ik meteen verzekerd van een startplaats op het WK in Calgary. Toen konden we mijn route uitgaan stippelen met het oog op de WK afstanden en de WK Allround, helaas paste het NK Allround daar niet in.

In mijn vorige blog, 24 uur na het winnen van de titel, had ik het al even gezegd, maar bij deze wil ik dat nog een keer doen. Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes. Echt fantastisch, al die berichtjes, al die verhalen. Het moest even bezinken, maar afgelopenweekend ben ik er even voor gaan zitten en heb ik alles gelezen.

Kippenvel en het heeft mij echt geraakt en ontroerd.

Collalbo zit erop, en nu gaat de blik richting het WK afstanden in Inzell. Hopelijk zie ik jullie daar, er schijnen heel veel Nederlanders richting Zuid Duitsland te gaan en anders hoop ik dat jullie mij aanmoedigen vanaf de televisie. Aangezien het WK over precies twee weken is komt mijn volgende blog meteen daarna.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Buiten rijden vind ik soms best spannend, omdat ik altijd op kracht rijd is het altijd maar weer afwachten hoe ik overweg kan met het ijs.

Vanochtend werd ik wakker met een prachtige medaille op mijn nachtkastje. Ik werd wakker als Europees kampioen, wat een gevoel. Daarna even lekker gefietst en neem van mij aan, die lach krijgen ze niet van mijn gezicht. Vandaag niet, morgen niet en ik gok overmorgen ook nog niet.

In Amsterdam en Tomakomai wou het niet lukken maar de buiten baan in Collalbo was twee dagen van mij, of nou ja van mij, zo voelde het.

Vrijdag begon ik meteen goed aan mijn toernooi, de 500 meter liep goed en met een overwinning aan het toernooi beginnen was een opluchting. Op dit ijs kon ik wel gewoon lekker rammen. Mijn 3000 meter liep ook goed en met een eindsprint in de laatste ronde won ik ook deze afstand.

Dit zorgde voor een dubbel gevoel, aan de ene kant was ik super blij dat ik bovenaan stond en een mooi gaatje had, maar aan de andere kant “HELLUP” nu ben ik die gene waar ze op gaan jagen.

Zaterdag wou ik een strakke 1500 meter rijden,   de haat/liefde verhouding word steeds meer liefde en dat betekende een derde afstand zege. Hierdoor had ik een comfortabele voorsprong en zodoende kon ik een “gecontroleerde”  5000 meter rijden. En dit was genoeg voor mijn eerste internationale titel bij de senioren. Wat was ik intens blij toen ik over de finish kwam.

Vandaag ga ik kijken bij de Allround mannen uit onze ploeg en vanavond naar het banket. Even met de collega schaatsers bijpraten en een keer niet (alleen maar) over schaatsen praten.

Morgen ga ik heel even naar huis, en kan ik eindelijk mijn familie in de armen vliegen. Daar heb ik zoveel zin in. Helaas waren zij er dit weekend niet bij, dat was wel een gemis, want successen delen met mijn familie is het mooiste dat bestaat. Al werd ik zaterdagochtend wel verrast door mijn beste vriend die opeens tijdens de warming up van  de 1500 meter voor mijn neus stond. Dat was wel echt fijn om dit te kunnen delen en maakte wel veel goed.

Het is trouwens wel echt heel even naar huis want woensdag ga ik weer naar Collalbo.

Iedereen heel erg bedankt voor de vele berichtjes en lieve reacties gedurende het hele weekend.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: ANP

Na een indrukwekkende zege op de 1500 meter en een tweede plaats op de 5000 meter heeft Antoinette zich voor de eerste keer in haar carrière gekroond tot Europees kampioen Allround.

Nadat ze vrijdag al twee afstanden had gewonnen begon de schaatsster van team Jumbo-Visma zaterdagochtend met een ijzersterke 1500 meter. In een tijd van 1.57.03 won ze de afstand en pakte ze bijna een seconde op haar concurrenten.

Hierdoor had ze een riante voorsprong en was haar tweede plaats op de 5000 meter ruim voldoende voor de titel.

Foto: Martin de Jong

Antoinette heeft met winst op zowel de 500 als de 3000 meter uitstekende zaken gedaan op de eerste dag van het EK Allround in Collaldo.

Op de Italiaanse buitenbaan won de schaatsster van team Jumbo-Visma in 39.19 de 500 meter en anderhalf uur later was ze in een tijd van 4.08.07 ook de sterkste op de 3000 meter.

Morgen staan de 1500 en 5000 meter op het programma.

Foto: ANP

In het Italiaanse Collalbo heeft de loting plaatsgevonden voor de eerste dag van het EK allround.

Op de 500 meter komt Antoinette in actie tegen de Tsjechische Nikola Zdráhalová. Daarna word later op de dag ook de 3000 meter verreden en op deze afstand neemt de schaatsster van team Jumbo-Visma het op tegen de Duitse Roxanne Dufter.

De wedstrijden zijn morgen en overmorgen live te volgen via de NPO1 en NOS.nl

Het begin van elk nieuw kalender jaar  betekent dat het seizoen alweer halverwege is en dat grote toernooien elkaar in een rap tempo opvolgen.

Aankomend weekend staat het eerste Allround toernooi op het programma, in Collalbo gaan we strijden voor de Europese titel.

Om hier deel te mogen nemen moest ik me eerst plaatsen, dat gebeurde tijdens het NK afstanden eind december. Op basis van een combinatie klassement van de 1500/3000 meter verdiende ik een startplaats voor het EK.

Tijdens het NK waren er nog andere hele belangrijke tickets te verdienen namelijk die voor het WK afstanden begin februari in Inzell.

In een bomvol Thialf stond ik vier keer aan de start en behaalde ik drie tickets voor begin februari. Maar die tickets waren niet het enige want op de 3000 meter wist ik voor het tweede jaar op rij de Nederlandse titel te pakken.

En ook nu mocht ik net als tijdens de World Cup, twee week eerder, weer een ereronde rijden. Met de Nederlandse vlag en opnieuw in een volgepakt Thialf. Dat bezorgde mij minutenlang kippenvel.

Wat mij de afgelopen weken duidelijk is geworden, het schaatsen leeft. Zowel tijdens de World Cup als tijdens het NK afstanden zat Thialf vrijwel dagelijks bomvol en ruim 1.5 miljoen televisie kijkers zagen de wedstrijden tussen oud en nieuw. Dat is in één woord fantastisch.

De jaarwisseling heb ik doorgebracht samen met mijn ouders en Michelle bij mijn pake en beppe thuis. Zo’n lang wedstrijd weekend hakt er altijd wel in dus vrij snel na het begin van 2019 lag ik al heerlijk in bed.

Daarna was het nieuwjaarsdag twee keer trainen en langzaam beginnen met het inpakken voor Italië. Dat was nog een hele klus want ik ben drie weken weg en ik moest rekening houden met de team kleding van Jumbo-Visma en de KNSB kleding voor het EK.

Maar na veel gepuzzel was de missie geslaagd en stapte ik 4 januari het vliegtuig in. Daar hadden we trouwens geluk mee want een dag later waren bijna alle vluchten van en naar Innsbruck geschrapt wegens de enorme sneeuwval.

De eerste dagen hebben we hier heel goed kunnen trainen in perfecte omstandigheden. Het is droog en zonnig al is het door de wind wel koud. Vanaf nu ga ik toewerken naar het weekend, vier afstanden dus vier keer lekker aan de bak. Heb er echt zin in.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette