Buiten rijden vind ik soms best spannend, omdat ik altijd op kracht rijd is het altijd maar weer afwachten hoe ik overweg kan met het ijs.
Vanochtend werd ik wakker met een prachtige medaille op mijn nachtkastje. Ik werd wakker als Europees kampioen, wat een gevoel. Daarna even lekker gefietst en neem van mij aan, die lach krijgen ze niet van mijn gezicht. Vandaag niet, morgen niet en ik gok overmorgen ook nog niet.
In Amsterdam en Tomakomai wou het niet lukken maar de buiten baan in Collalbo was twee dagen van mij, of nou ja van mij, zo voelde het.
Vrijdag begon ik meteen goed aan mijn toernooi, de 500 meter liep goed en met een overwinning aan het toernooi beginnen was een opluchting. Op dit ijs kon ik wel gewoon lekker rammen. Mijn 3000 meter liep ook goed en met een eindsprint in de laatste ronde won ik ook deze afstand.
Dit zorgde voor een dubbel gevoel, aan de ene kant was ik super blij dat ik bovenaan stond en een mooi gaatje had, maar aan de andere kant “HELLUP” nu ben ik die gene waar ze op gaan jagen.
Zaterdag wou ik een strakke 1500 meter rijden, de haat/liefde verhouding word steeds meer liefde en dat betekende een derde afstand zege. Hierdoor had ik een comfortabele voorsprong en zodoende kon ik een “gecontroleerde” 5000 meter rijden. En dit was genoeg voor mijn eerste internationale titel bij de senioren. Wat was ik intens blij toen ik over de finish kwam.
Vandaag ga ik kijken bij de Allround mannen uit onze ploeg en vanavond naar het banket. Even met de collega schaatsers bijpraten en een keer niet (alleen maar) over schaatsen praten.
Morgen ga ik heel even naar huis, en kan ik eindelijk mijn familie in de armen vliegen. Daar heb ik zoveel zin in. Helaas waren zij er dit weekend niet bij, dat was wel een gemis, want successen delen met mijn familie is het mooiste dat bestaat. Al werd ik zaterdagochtend wel verrast door mijn beste vriend die opeens tijdens de warming up van de 1500 meter voor mijn neus stond. Dat was wel echt fijn om dit te kunnen delen en maakte wel veel goed.
Het is trouwens wel echt heel even naar huis want woensdag ga ik weer naar Collalbo.
Iedereen heel erg bedankt voor de vele berichtjes en lieve reacties gedurende het hele weekend.
Tot snel,
Veel liefs,
Antoinette
Foto: ANP
