Maandagochtend 08:45; snel kijk ik nog even in mijn rugtas om te checken of alles erin zit: schaatspak, schaatsen, hoezen, haarband en de Thialf pas. Volgens mij kan ik zo met een gerust gevoel richting de training.
In Cecina hebben we de eerste helft van het seizoen afgesloten. Onder zeer goede omstandigheden hebben we 10 dagen goed kunnen trainen in de Italiaanse zon.
Nu is het tijd om het ijs weer op te stappen. Al moet ik zeggen dat met dit herfstige weer de overstap naar het ijs vrij natuurlijk aan voelt. Om meteen een veel gestelde vraag te beantwoorden, in principe zijn de trainingen vrij toegankelijk, maar onze trainings tijden wisselen enorm, dus je moet geluk hebben om ons te spotten.
Ook zag ik dat de vraag over arbeid/rust een paar keer voorbij kwam. In principe pak ik tussen de ochtend- en de middagtraining een halfuur volledige rust door even mijn bed in te duiken. Daarnaast hebben we op zondag over het algemeen rustdag om bij te tanken voor de nieuwe week. Gedurende het seizoen probeer ik daarnaast ook om in de avonden niet te veel af te spreken. Af en toe even gezellig een eetafspraak, maar niet te vaak.
Ook vind ik mijn rust door “gewoon” een tijdje thuis te zijn. Gedurende het seizoen ben ik heel veel van huis, dan is er niets fijner dan je eigen bed, lekker een serie kijken op je eigen bank of lekker aanrommelen tussen je eigen spullen.
De laatste vraag die ik deze blog even meeneem is de vraag over mijn haar in het capje. De mensen die wel eens een wedstrijd van mij hebben bijgewoond die weten het antwoord waarschijnlijk al. Tijdens het inrijden voor de wedstrijd vlecht ik mijn haar altijd nog snel even in en daarna prop ik het in mijn capje. Gelukkig is die gemaakt van lycra materiaal waardoor hij een beetje mee rekt.
Iedereen bedankt voor de leuke vragen, in mijn volgende blog ga ik onder andere in op de vraag over mijn programma voor de komende periode.
Tot snel,
Veel liefs,
Antoinette
Foto: Douwe Bijlsma
