Wat vliegt de tijd

Het is vandaag 13 februari, dat betekent dat over een maand het wedstrijdseizoen er alweer op zit. Het is haast niet te bevatten hoe snel de tijd voorbij is gevlogen!

De afgelopen twee weken was ik “woonachtig” in Ruhpolding, een mooi dorpje zo’n tien minuten rijden vanaf Inzell. Ik heb het al vaker gezegd, maar die omgeving doet echt iets me. In de zomer is het er al prachtig maar de prachtige witte sneeuwdeken maakte het echt af.

Na een goede trainingsweek stond ik op donderdag voor de eerste keer aan de start. Mijn 3000 meter was een goede rit, maar gewoon net niet goed genoeg, zilver. Op vrijdag reed ik samen met Ireen en Joy de Team Pursuit, het was de eerste keer in deze samenstelling en dat leverde mij mijn tweede zilveren medaille op.

Op zaterdag mochten mijn “sprintbenen” uit de koffer voor de 1000 meter. Met 1.14.70 reed ik een nieuw persoonlijk record en werd ik zesde. Mijn weekend sloot ik af met de 1500 meter en opnieuw een persoonlijk record in 1.53.76. Natuurlijk had ik vooral op de 3000 meter gehoopt op meer, maar ik denk dat ik toch terug kan (en moet) kijken op een goed verlopen toernooi.

Zondagavond ben ik met mijn teamgenoten naar het banket geweest en maandagochtend vertrokken we vroeg richting het vliegveld van München. Aangekomen in Amsterdam scheen de zon en was het heerlijk om weer onder de mensen te zijn. Dan merk je weer in hoe zo’n schaatsbubbel je leeft tijdens wedstrijden.

Toen ik thuiskwam snel de wasmachine aangedrukt en de deur weer uit voor de boodschappen. Dat was wel even schrikken want in de Jumbo kwam ik mezelf tegen. Sinds deze week sta ik namelijk levensgroot als kartonnenpop in de winkels.

Gisterochtend ben ik samen met Carlijn en Sanne de fiets opgestapt voor een lekkere fietstraining en in de middag heb ik een krachttraining gehad.

Na afloop van het vorige seizoen heb ik Stan verrast tijdens het vanBoeijen wensengala. Zijn wens was “schaatser worden”, tijdens het gala kreeg hij van mij al een Olympische Team NL hoodie en bij die verrassing hoorde ook een schaatstraining. Die training gaan we vanmiddag doen, waar anders dan op Thialf. Ik heb er zin in, Stan hopelijk ook.

De komende week train ik gewoon hier in Nederland en dan vertrek ik de 19e naar Canada om me in Calgary verder voor te bereiden op het WK.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: Helden Magazine

/door

WK Astanden/ Inzell (GER): 1500m

Op haar vierde en laatste afstand heeft Antoinette met een tijd van 1.53.76 de zesde plaats behaald op de 1500 meter. Dit was voor de schaatsster van team Jumbo-Visma, net als op de 1000 meter gisteren, een nieuw persoonlijk record.

Morgen vliegt Antoinette terug naar Nederland en begint ze haar voor bereiding op het WK Allround in Calgary begin maart.

📷 Stephan Tellier

/door

WK Afstanden/ Inzell (GER): 1000m

In een nieuw persoonlijk record van 1.14.70 is Antoinette als zesde geëindigd  op de 1000 meter. Dit was de derde dag op rij dat de schaatsster van Team Jumbo – Visma aan de start stond.

Morgen staat Antoinette weer aan de start, dan rijd ze de 1500 meter.

Foto: Stephan Tellier

/door

WK Afstanden/ Inzell (GER): Team Pursuit

In een tijd van 2.55.78 heeft Antoinette samen met Ireen Wüst en Joy Beune het zilver veroverd op de Team Pursuit.

In de rit na Nederland wisten de Japanse dames in de slotfase onder de tijd te duiken.

Foto: Orange Pictures

/door

WK Afstanden/ Inzell (GER): 3000 meter

In een tijd van 3.59.41 is Antoinette als tweede geëindigd op de 3000 meter tijdens het WK Afstanden in Inzell.

De  schaatsster uit Team Jumbo-Visma zette in de zevende rit een tijd neer welke een evenaring was van haar beste seizoentijd  in Heerenveen.

“Normaal weet je dat een tijd onder de vier minuten goed is. Helaas wist Sablikova wat ze moest rijden en kon ze op jacht naar mijn tijd. Maar laat ik het positief bekijken, ik ben geen derde dus het is een verbetering van vorig jaar” aldus Antoinette na afloop.

 

/door

WK Afstanden/ Inzell (GER): Waar te volgen?

Donderdag start het WK afstanden in Inzell en Antoinette komt alle vier dagen in actie.

Donderdag: 3000 meter
Vrijdag: Team Pursuit
Zaterdag: 1000 meter
Zondag: 1500 meter

De wedstrijden zijn live te volgen bij de NOS op NPO 1, via de stream op NOS.nl en op Radio 1

Foto: ANP

/door

Thuis

,

Toen ik mijn weekplanning bekeek dacht ik, dinsdagavond mooi op tijd thuis en dan kan ik beginnen aan mijn blog. Helaas, drie week geleden zaten wij net goed, toen werden een dag later alle vluchten gencancelled in verband met de sneeuw. Dat gebeurde nu gelukkig niet, maar wel ruim 2.5 uur vertraging.

Dus ben ik maar op het vliegveld in Innsbruck begonnen met de eerste opzet van de blog. Zoals ik in mijn extra blog schreef ging ik vorige week maandag voor een kort bezoekje terug naar Nederland. Eindelijk even knuffelen met mijn familie en op woensdag terug naar Collalbo.

Op zondagavond hadden wij eerst een banket; even gezellig kletsen met de andere schaatsers en leuke polaroid foto’s maken met Carlijn, Melissa en Sanneke. Hierdoor lag ik iets later dan normaal op bed, en om 06:00 zat ik alweer in de auto op weg naar het vliegveld.

Toen ik maandag thuis kwam was het eerst heerlijk “knuffeltijd” met de familie en daarna werd het haasten, haasten en nog eens haasten. Eerst moest ik naar de kapper, eten bij mijn ouders en toen door naar Peptalk van Ziggo en RTL Late Night. Gelukkig hoefde ik niet alleen en gingen mijn vader, Michelle en haar vriendje mee. Na de uitzending gingen we terug naar huis en om 02:00 lag ik in bed. Wat een lange dag was dat.

Op dinsdag snel een wasje draaien en verder even pas op de plaats. In de ochtend, want ‘s middags moest ik nog wel naar Thialf voor een krachttraining. Dinsdagavond vroeg op bed en ‘s woensdags weer terug naar Italië.

Was het een hectische trip? Ja. Was het mij dit waard? Ja, want tijd met de familie na een wedstrijd is onbetaalbaar.

De afgelopen week hebben we heerlijk getraind al was het vooral in het weekend wel echt koud. In je schaatspak met -5, neem van mij aan, dat is toch wel klappertanden. Gelukkig kun je je met het fietsen wat beter kleden op die omstandigheden. Al was dat ook best koud.

Gisterochtend hebben we nog een ijstraining gehad en daarna zijn we richting Innsbruck gegaan. Na een aardige vertraging en sneeuw op de kwam ik gisteravond thuis. Wat is dat heerlijk, thuiskomen en weten dat je nu ook echt een paar dagen thuis kunt zijn.

Vandaag, woensdag, heb ik een rustdag. Wasjes draaien, naar mijn ouders en verder zie ik het wel. Morgen pak ik de trainingen weer op, weer lekker rondjes rijden en trainen in Heerenveen. Komend weekend rijd ik geen NK Allround maar ik ga wel even kijken in Thialf. Nadat ik het EK in Collalbo had gewonnen was ik meteen verzekerd van een startplaats op het WK in Calgary. Toen konden we mijn route uitgaan stippelen met het oog op de WK afstanden en de WK Allround, helaas paste het NK Allround daar niet in.

In mijn vorige blog, 24 uur na het winnen van de titel, had ik het al even gezegd, maar bij deze wil ik dat nog een keer doen. Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes. Echt fantastisch, al die berichtjes, al die verhalen. Het moest even bezinken, maar afgelopenweekend ben ik er even voor gaan zitten en heb ik alles gelezen.

Kippenvel en het heeft mij echt geraakt en ontroerd.

Collalbo zit erop, en nu gaat de blik richting het WK afstanden in Inzell. Hopelijk zie ik jullie daar, er schijnen heel veel Nederlanders richting Zuid Duitsland te gaan en anders hoop ik dat jullie mij aanmoedigen vanaf de televisie. Aangezien het WK over precies twee weken is komt mijn volgende blog meteen daarna.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

/door

Europees kampioen

Buiten rijden vind ik soms best spannend, omdat ik altijd op kracht rijd is het altijd maar weer afwachten hoe ik overweg kan met het ijs.

Vanochtend werd ik wakker met een prachtige medaille op mijn nachtkastje. Ik werd wakker als Europees kampioen, wat een gevoel. Daarna even lekker gefietst en neem van mij aan, die lach krijgen ze niet van mijn gezicht. Vandaag niet, morgen niet en ik gok overmorgen ook nog niet.

In Amsterdam en Tomakomai wou het niet lukken maar de buiten baan in Collalbo was twee dagen van mij, of nou ja van mij, zo voelde het.

Vrijdag begon ik meteen goed aan mijn toernooi, de 500 meter liep goed en met een overwinning aan het toernooi beginnen was een opluchting. Op dit ijs kon ik wel gewoon lekker rammen. Mijn 3000 meter liep ook goed en met een eindsprint in de laatste ronde won ik ook deze afstand.

Dit zorgde voor een dubbel gevoel, aan de ene kant was ik super blij dat ik bovenaan stond en een mooi gaatje had, maar aan de andere kant “HELLUP” nu ben ik die gene waar ze op gaan jagen.

Zaterdag wou ik een strakke 1500 meter rijden,   de haat/liefde verhouding word steeds meer liefde en dat betekende een derde afstand zege. Hierdoor had ik een comfortabele voorsprong en zodoende kon ik een “gecontroleerde”  5000 meter rijden. En dit was genoeg voor mijn eerste internationale titel bij de senioren. Wat was ik intens blij toen ik over de finish kwam.

Vandaag ga ik kijken bij de Allround mannen uit onze ploeg en vanavond naar het banket. Even met de collega schaatsers bijpraten en een keer niet (alleen maar) over schaatsen praten.

Morgen ga ik heel even naar huis, en kan ik eindelijk mijn familie in de armen vliegen. Daar heb ik zoveel zin in. Helaas waren zij er dit weekend niet bij, dat was wel een gemis, want successen delen met mijn familie is het mooiste dat bestaat. Al werd ik zaterdagochtend wel verrast door mijn beste vriend die opeens tijdens de warming up van  de 1500 meter voor mijn neus stond. Dat was wel echt fijn om dit te kunnen delen en maakte wel veel goed.

Het is trouwens wel echt heel even naar huis want woensdag ga ik weer naar Collalbo.

Iedereen heel erg bedankt voor de vele berichtjes en lieve reacties gedurende het hele weekend.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: ANP

/door

EK Allround/ Collalbo (ITA): Europeeskampioen

Na een indrukwekkende zege op de 1500 meter en een tweede plaats op de 5000 meter heeft Antoinette zich voor de eerste keer in haar carrière gekroond tot Europees kampioen Allround.

Nadat ze vrijdag al twee afstanden had gewonnen begon de schaatsster van team Jumbo-Visma zaterdagochtend met een ijzersterke 1500 meter. In een tijd van 1.57.03 won ze de afstand en pakte ze bijna een seconde op haar concurrenten.

Hierdoor had ze een riante voorsprong en was haar tweede plaats op de 5000 meter ruim voldoende voor de titel.

Foto: Martin de Jong

/door

EK Allround/ Collalbo (ITA): 500 & 3000 meter

Antoinette heeft met winst op zowel de 500 als de 3000 meter uitstekende zaken gedaan op de eerste dag van het EK Allround in Collaldo.

Op de Italiaanse buitenbaan won de schaatsster van team Jumbo-Visma in 39.19 de 500 meter en anderhalf uur later was ze in een tijd van 4.08.07 ook de sterkste op de 3000 meter.

Morgen staan de 1500 en 5000 meter op het programma.

Foto: ANP

/door