Reset

Voorafgaand aan het seizoen was het WK afstanden in Salt Lake City één van de hoofddoelen. En dan het liefst goud met een wereld record. Helaas, na het NK afstanden kon hier een dikke streep doorheen.

De laatste weken heb ik bewust even geen nieuwe blog geschreven. Normaal deel ik meteen de goede en slechte tijden, maar nu moest ik eerst even tijd voor mezelf hebben. Dit om wat er allemaal gebeurd was een plekje te geven. Na het NK afstanden ben ik daarom ook samen met mijn vriend een paar dagen naar Valkenburg geweest. Daar is 2020 in alle rust voor ons begonnen.

Even afstand nemen van wat er gebeurd was en mezelf herpakken, en rust creëeren. De knop moest om en vol goede moed vertrok ik daarna met de ploeg richting het trainingskamp in Collalbo. In de Italiaanse zon kon ik heerlijk schaatsen op de baan die 2019 zo goed voor mij liet beginnen. Dat geeft energie en samen met mijn coaches heb ik die energie omgezet in kwalitatief goede trainingen.

Mijn eerste doel van het nieuwe kalenderjaar was het NK allround, ondanks het feit dat ik al geplaatst was voor het WK in Hamar wilde ik me laten zien. Daarnaast vind ik allrounden gewoon prachtig en is een Nederlandse titel me veel waard.

Op zaterdagochtend begon ik sterk aan mijn vierkamp met winst op de 500 meter gevolgd met winst op de 3000 meter. Dit gaf mij de eerste plaats in het klassement en op zondag wist ik deze met zilver op de 1500 meter en de afsluitende “5” te behouden. Dit betekende mijn tweede Nederlandse allround titel.

Natuurlijk wil ik altijd meer en had ik op de zondag de twee afstanden ook graag gewonnen maar de ere ronde met de vlag deed dat snel vergeten. Wat een gevoel, een vol Thialf dat speciaal voor jou applaudisseert en juicht. Als een kind zo blij was ik, tuurlijk zijn er verbeterpunten en ben ik er nog niet, maar dit was een hele stap in de goede richting.

Ondertussen zit ik alweer in Calgary, hier ga ik me voorbereiden op de één na laatste World Cup van het seizoen. Mijn doel is om me daar te plaatsen voor de World Cup finale in Heerenveen.

Heel erg bedankt voor jullie steun in de afgelopen weken, dat heeft me erg goed gedaan.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

/door

Nur-Sultan

Als je een blik op de schaatskalender gooit valt al snel de locatie van world cup 3 op. Is er een nieuwe baan in Kazachstan gebouwd? Dat bleek niet zo te zijn, want wat blijkt; sinds maart 2019 is Nur-Sultan de nieuwe naam van Astana. De hoofdstad is vernoemd naar de voormalig president van het land.

Als topsporter kijk je altijd vooruit, maar ik neem jullie mee in goede en mindere tijden. Dus kijk ik met jullie nog even terug naar de afgelopen weken.

Na een goed WCKT had ik twee moeilijke world cups. In Minsk waren de omstandigheden niet in mijn voordeel, het ijs was redelijk zacht en daar kan ik minder profiteren van mijn slag.

Daarna vertrokken we naar Polen en daar gingen de trainingen voor mijn gevoel een stuk beter. Helaas was dit tijdens de wedstrijden niet het geval. Zoals ik toen ook zei voor de camera van de NOS hing er een vraagteken boven mijn hoofd.

Als het loopt is schaatsen prachtig maar als het niet wil dan is het erg frustrerend. Na Polen vlogen we door naar Collalbo, bekend terrein dat mij altijd goed doet. Lekker fietsen in het dal en schaatsen op de prachtige baan van Arena Ritten. Ook kwam mijn vriend nog een paar dagen langs wat echt fijn was.

Vandaag reizen wij naar Kazachstan voor de world cup 3. Nog één weekend volle bak en dan lekker naar huis en daar dan weer toewerken naar het NK afstanden.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: Peter Wierda

/door

Op naar de world cups

Terwijl ik tijdens het WCKT aankwam om te starten met mijn warming up voor de 3000 meter, werd op het ijs de 500 meter verreden. Net voordat ik begon met het infietsen was Michelle aan de beurt voor haar rit, shit vals, de spanning stijgt maar gelukkig was de tweede start wel goed en reed ze zich er tussen.

Met een grote grijns begon ik met het infietsen want nu gaan we samen de world cups in. Zelf kende ik een goed weekend, op iedere afstand waar ik aan de start stond lukte het mij om een ticket te scoren. Dit betekent dat ik op zowel de 1000, 1500, 3000 en 5000 meter aan de start mag verschijnen. En daarnaast ben ik geselecteerd voor de team pursuit.

Na het WCKT had ik een enorm drukke week met veel media verplichtingen en mijn trainingen. Daarnaast was ik zondag in Amsterdam op de Jaap Edenbaan voor opnames van “de IJzersterkste”, een televisieprogramma waarin bekende Nederlanders het tegen elkaar gaan opnemen om te kijken wie de beste schaatser is.

Vandaag zijn we met een vliegtuig vol schaatsers vertrokken vanaf Schiphol naar Minsk. Een relatief korte rechtstreekse vlucht van 2 en een half uur. Hier gaan we vanaf nu toewerken naar de wedstrijden.

Ik heb er heel veel zin in om mij dit weekend weer te kunnen meten met alle buitenlandse meiden en om te kijken waar ik sta.

De wedstrijden zijn live te volgen op NPO 1 en NOS.nl, kijken jullie mee?

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

/door

Game on

Na maanden hard trainen is het aankomend weekend eindelijk zover, de start van het seizoen. Drie dagen lang strijden voor world cup tickets tijdens het WCKT op Thialf.

Ik zeg trouwens wel eindelijk, maar wat is de tijd voorbij gevlogen. Het is haast niet voor te stellen dat de laatste wedstrijden alweer ruim 7.5 maand geleden waren.

Sinds gisteren heb ik mijn intrek genomen in het hotel in Wolvega. In de lange gangen zit ik ergens achteraan en daarom zeggen mijn teamgenoten geregeld dat ik in Steenwijk-Noord overnacht.

Afgelopen weekend reden veel mensen nog een trainingswedstrijd in Heerenveen. Deze had ik bewust aan me voorbij laten gaan omdat ik in Inzell twee weekenden wedstrijden had gereden, en komend weekend is ook een vol programma voor mij.

Hebben jullie ook allemaal zin in het nieuwe seizoen? Hopelijk komen jullie dit weekend massaal naar Thialf om de wedstrijden van dichtbij mee te maken.

Het voorbereiden is klaar, tijd om komend weekend er weer volle bak tegen aan te gaan!

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

 

/door

Kan ik pinnen? Nee, contant alstublieft

Contactloos betalen of überhaupt je koffie per pin betalen, in Inzell gaat dat niet lukken. In het kleine pittoreske centrum zitten twee leuke koffiezaakjes waar contant betaald dient te worden.

Het zegt genoeg over het dorpje Inzell, het lijkt als of de tijd er al jaren stil staat. Is dat erg? Nee, ik vind het heerlijk. Even geen drukte op de weg, geen winkels, geen stress.

Wat mij wel aan Heerenveen doet denken zijn alle bekende gezichten, want werkelijk iedereen is hier nu in Inzell. Alle Nederlandse teams en veel van de buitenlandse teams o.a. Polen, Italië en de Noren.

Ons hotel ligt op zo’n kilometer van de Max Aicher Arena en op droge dagen kan ik lekker op mijn fiets naar de training (en op natte dagen spring ik bij Carlijn in de auto).

Gelukkig is het tot nu veel op de fiets want wij hebben het echt getroffen met het weer. Michelle was een paar dagen eerder aangekomen en die heeft tot twee dagen voor vertrek bijna alleen maar regen gehad.

Tussen mijn vorige blog en nu heb ik drie keer aan de start gestaan, tijdens het NK Clubs reed ik een 1000 meter en afgelopen zondag in Inzell een 500 en 3000 meter. De kop is eraf en nu doorgroeien naar het World Cup kwalificatie toernooi begin november.

Wij blijven nog tot zondag hier in Inzell en dan gaan we weer naar huis, en het bijzondere? Maandag staan we in Heerenveen weer te trainen tussen de zelfde Nederlanders als nu hier in zuid Duitsland.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

/door

Go to the start….

Komende zaterdag is het dan zover, tijdens het officieuze NK voor clubs op Thialf zal ik mijn eerste wedstrijd van het seizoen rijden.

De afgelopen weken heb ik veel regenachtige kilometers gemaakt op de fiets en heel veel rondjes gedraaid op Thialf. Guur en nat weer luiden de herfst in, en de steeds korter wordende dagen hinten ook al over de komst van de winter.

Laatst ving ik ergens op dat het wel eens de strengste winter kan gaan worden die ik ooit heb meegemaakt. Dat zou wat zijn, mooie dichtgevroren wateren en wie weet dan eindelijk weer een Tocht der tochten? Ach we zullen zien, vaak worden de voorspellingen toch wel weer herzien.

De dag na het NK clubs vertrek ik naar Inzell, daar gaan we met de ploeg een trainingskamp draaien van twee weken. Vorig jaar was het trainingskamp in oktober zonovergoten, en konden we zelfs kort/kort fietsen en koffie drinken op het terras! Voor de komende periode is de verwachting vrij constant en dat betekent helaas elke dag regen.

Na Inzell is het nog maar twee weken tot het World Cup Kwalificatie toernooi. Die vindt het eerste weekend van november plaats, nu gaat de tijd wel echt snel.

Voor iedereen die komend weekend wil komen kijken, de entree is €7.50 en kinderen tot 12 jaar mogen gratis komen kijken.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: Bart Amsing

/door

Punt achter de zomer, op naar de winter

Maandagochtend 08:45; snel kijk ik nog even in mijn rugtas om te checken of alles erin zit: schaatspak, schaatsen, hoezen, haarband en de Thialf pas. Volgens mij kan ik zo met een gerust gevoel richting de training.

In Cecina hebben we de eerste helft van het seizoen afgesloten. Onder zeer goede omstandigheden hebben we 10 dagen goed kunnen trainen in de Italiaanse zon.

Nu is het tijd om het ijs weer op te stappen. Al moet ik zeggen dat met dit herfstige weer de overstap naar het ijs vrij natuurlijk aan voelt. Om meteen een veel gestelde vraag te beantwoorden, in principe zijn de trainingen vrij toegankelijk, maar onze trainings tijden wisselen enorm, dus je moet geluk hebben om ons te spotten.

Ook zag ik dat de vraag over arbeid/rust een paar keer voorbij kwam. In principe pak ik tussen de ochtend- en de middagtraining een halfuur volledige rust door even mijn bed in te duiken. Daarnaast hebben we op zondag over het algemeen rustdag om bij te tanken voor de nieuwe week. Gedurende het seizoen probeer ik daarnaast ook om in de avonden niet te veel af te spreken. Af en toe even gezellig een eetafspraak, maar niet te vaak.

Ook vind ik mijn rust door “gewoon” een tijdje thuis te zijn. Gedurende het seizoen ben ik heel veel van huis, dan is er niets fijner dan je eigen bed, lekker een serie kijken op je eigen bank of lekker aanrommelen tussen je eigen spullen.

De laatste vraag die ik deze blog even meeneem is de vraag over mijn haar in het capje. De mensen die wel eens een wedstrijd van mij hebben bijgewoond die weten het antwoord waarschijnlijk al. Tijdens het inrijden voor de wedstrijd vlecht ik mijn haar altijd nog snel even in en daarna prop ik het in mijn capje. Gelukkig is die gemaakt van lycra materiaal waardoor hij een beetje mee rekt.

Iedereen bedankt voor de leuke vragen, in mijn volgende blog ga ik onder andere in op de vraag over mijn programma voor de komende periode.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: Douwe Bijlsma

/door

Viva Italia

In mijn vorige blog kondigde ik het al aan en nu zijn we er Cecina, Italië. Het eerste kamp na het zomerijs, en na Collalbo afgelopen juni het tweede Italiaanse kamp van deze voorbereiding.

Het weer is hier zomers, dus dat wordt heerlijk fietsen en skeeleren de aankomende 10 dagen. Na dit kamp gaat het echt snel en voor je het weet staan we begin oktober alweer in Inzell op het ijs. Daarna is het nog twee keer knipperen met je ogen voordat de eerste wedstrijden er alweer aankomen!

De afgelopen weken had ik naast het trainen ook even wat andere dingen op het programma. Zo ben ik bijvoorbeeld twee keer wezen kijken bij een wedstrijd van sc Heerenveen in het Abe Lenstra stadion en had ik het vrijgezellenfeest van een vriendin. Daarop volgend was ik afgelopen vrijdag ook de hele dag te gast op de bruiloft van Arnold en Ellen in Assen. Wat een prachtige dag en mooi bruidspaar.

Zaterdag had ik weer twee trainingen en kon ik bijkomen van de trouwerij. En op zondag was ik vanuit mijn management Xpedition Gold in Hoorn te gast bij een feest, georganiseerd door van der Laan bv ter ere van de Noord Hollandse ondernemersprijs die zij onlangs wonnen.

Daarna stond het vanaf maandag in het teken van trainen en Cecina; inpakken, spullen inleveren voor transport, huis nog even snel schoonmaken en op naar Italië.

Om mijn blog af te ronden heb ik een vraag aan jullie als lezers, zijn er dingen die jullie van mij willen weten en waar ik in één van de komende blogs antwoord op kan geven?

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

/door

Ijsvrij

De pakken hangen weer gewassen in de kast, het slijpblok en de stenen zijn opgeruimd en ook de schaatsen zijn weer uit het zicht. Na een kleine twee maand zit het schaatsen erop, dus nu kunnen de skeelers weer op tafel.

Als schaatsster wil je natuurlijk altijd lekker over het ijs glijden en doen wat je leuk vind, maar als ik heel eerlijk ben vind ik het nu ook wel weer fijn om er even af te gaan. In de winter staan we er straks nog lang genoeg op.

Ik heb het al eerder gezegd maar hoe bizar was de afgelopen periode, warmte records buiten en wij stonden op het ijs. Van de warmte naar het koele was best prettig, maar dan weer naar buiten leek als of je voor een grote warme föhn stond. Conclusie; dit jaar konden we echt spreken van ZOMER ijs.

De komende weken trainen we nog gewoon in Nederland en is er nog een testmoment, daarna gaan we begin september weer op kamp. Deze keer gaan we wel weer naar Italië maar dit keer naar Cecina. Een plaatsje zo’n 115 kilometer zuid westerlijk van Florence.

Het klinkt nog ver, “september”, maar voor je het weet sta je alweer met de koffers op Schiphol.

Tot snel,
Veel liefs,

Antoinette

Foto: Robert Prins

/door

In de ban van het geel (en zwart)

Hebben jullie ook zo genoten van de Tour de France? Wat een strijd, 3371.5 kilometer (de afstand zonder de geschrapte beklimmingen), en dan zulke kleine verschillen.

Drie week lang, elke dag zo’n vijf uur op de fiets. Wat een prestatie van eenieder die hem uit fietst. Natuurlijk keek ik met extra belangstelling naar Team Jumbo Visma, wat hebben die mannen een geweldige tour gereden. Een paar dagen in het geel, vier ritzeges en de derde plaats van Steven Kruiswijk; petje af!

In het kader van de tour en onze ploeg bestaande uit een wieler- en schaatstak, was ik vorige week te horen op de radio bij NPO1. Hier was ik te gast bij “de proloog” om te praten over wielrennen en het schaatsen.
Ook wielrenster Kirsten Wild was te gast en het is altijd leuk om met een andere topsporter over sport te praten en de verschillen te bespreken.

Zelf heb ik naast het schaatsen de afgelopen tijd ook weer veel op de fiets gezeten en dat was met de hitte best afzien, drie uur lang rond trappen. Maar mij hoor je niet klagen hoor, want ieder jaargetijde heeft gewoon fijne en minder fijne dingen. En gelukkig is mijn badkamer klaar, kon ik daar heerlijk afkoelen.

Afgelopen zaterdag heb ik nog een hele leuke fotoshoot gehad in Heerenveen en hier zullen jullie binnenkort het resultaat van zien.

Geniet van jullie vakantie,
Veel liefs,

Antoinette

/door