Toen ik mijn weekplanning bekeek dacht ik, dinsdagavond mooi op tijd thuis en dan kan ik beginnen aan mijn blog. Helaas, drie week geleden zaten wij net goed, toen werden een dag later alle vluchten gencancelled in verband met de sneeuw. Dat gebeurde nu gelukkig niet, maar wel ruim 2.5 uur vertraging.
Dus ben ik maar op het vliegveld in Innsbruck begonnen met de eerste opzet van de blog. Zoals ik in mijn extra blog schreef ging ik vorige week maandag voor een kort bezoekje terug naar Nederland. Eindelijk even knuffelen met mijn familie en op woensdag terug naar Collalbo.
Op zondagavond hadden wij eerst een banket; even gezellig kletsen met de andere schaatsers en leuke polaroid foto’s maken met Carlijn, Melissa en Sanneke. Hierdoor lag ik iets later dan normaal op bed, en om 06:00 zat ik alweer in de auto op weg naar het vliegveld.
Toen ik maandag thuis kwam was het eerst heerlijk “knuffeltijd” met de familie en daarna werd het haasten, haasten en nog eens haasten. Eerst moest ik naar de kapper, eten bij mijn ouders en toen door naar Peptalk van Ziggo en RTL Late Night. Gelukkig hoefde ik niet alleen en gingen mijn vader, Michelle en haar vriendje mee. Na de uitzending gingen we terug naar huis en om 02:00 lag ik in bed. Wat een lange dag was dat.
Op dinsdag snel een wasje draaien en verder even pas op de plaats. In de ochtend, want ‘s middags moest ik nog wel naar Thialf voor een krachttraining. Dinsdagavond vroeg op bed en ‘s woensdags weer terug naar Italië.
Was het een hectische trip? Ja. Was het mij dit waard? Ja, want tijd met de familie na een wedstrijd is onbetaalbaar.
De afgelopen week hebben we heerlijk getraind al was het vooral in het weekend wel echt koud. In je schaatspak met -5, neem van mij aan, dat is toch wel klappertanden. Gelukkig kun je je met het fietsen wat beter kleden op die omstandigheden. Al was dat ook best koud.
Gisterochtend hebben we nog een ijstraining gehad en daarna zijn we richting Innsbruck gegaan. Na een aardige vertraging en sneeuw op de kwam ik gisteravond thuis. Wat is dat heerlijk, thuiskomen en weten dat je nu ook echt een paar dagen thuis kunt zijn.
Vandaag, woensdag, heb ik een rustdag. Wasjes draaien, naar mijn ouders en verder zie ik het wel. Morgen pak ik de trainingen weer op, weer lekker rondjes rijden en trainen in Heerenveen. Komend weekend rijd ik geen NK Allround maar ik ga wel even kijken in Thialf. Nadat ik het EK in Collalbo had gewonnen was ik meteen verzekerd van een startplaats op het WK in Calgary. Toen konden we mijn route uitgaan stippelen met het oog op de WK afstanden en de WK Allround, helaas paste het NK Allround daar niet in.
In mijn vorige blog, 24 uur na het winnen van de titel, had ik het al even gezegd, maar bij deze wil ik dat nog een keer doen. Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes. Echt fantastisch, al die berichtjes, al die verhalen. Het moest even bezinken, maar afgelopenweekend ben ik er even voor gaan zitten en heb ik alles gelezen.
Kippenvel en het heeft mij echt geraakt en ontroerd.
Collalbo zit erop, en nu gaat de blik richting het WK afstanden in Inzell. Hopelijk zie ik jullie daar, er schijnen heel veel Nederlanders richting Zuid Duitsland te gaan en anders hoop ik dat jullie mij aanmoedigen vanaf de televisie. Aangezien het WK over precies twee weken is komt mijn volgende blog meteen daarna.
Tot snel,
Veel liefs,
Antoinette
